30 sep Yes, met succes mijn eerste Ironman-sprint volbracht… echter, dat gaat niet zomaar ff…
‘Een triatlon met 400 meter zwemmen in open water, 18 kilometer fietsen en 4 km hardlopen… en dat achterelkaar. Zelf had ik nooit gedacht dat ik dat zou kunnen, maar toch…’
Er zijn grofweg drie zones waar we ons in kunnen bevinden als het gaat over de mate waarin we onszelf op ons gemak voelen. Het is belangrijk om deze drie zones te leren kennen en herkennen omdat deze bepalen of we in staat zullen zijn iets nieuws te gaan leren.
‘Hardlopen deed ik al. Alleen de 4 km hardlopen zou ik op de automatische piloot zo volbrengen.’
Bij zaken die we al beheersen en op de automatische piloot doen, voelen we geen stress of ongemak, maar we leren er ook niets van of bij. We spreken dan over de Comfort Zone (zone 1).
‘Door de uitdaging aan te gaan van de Ironman sprint triatlon kwam ik terecht in de Stretch of Challenge zone (zone 2); de zone waar je optimaal leert.’
Deze zone 2 vraagt een attitude van bereidheid tot experimenteren en nieuwsgierigheid. Want dan zijn we bereid om uit onze comfort zone te treden en iets te doen wat we nog niet eerder hebben gedaan.
Pippi Langkous: “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan”
Dus we merken dat we het spannend vinden, er (nog) niet zo goed in zijn, misschien zelfs wel voor het eerst doen en dus ervaren we een lichte tot hevige spanning. We worden uitgedaagd ons op te rekken, iets te doen waar we nog niet onbewust bekwaam in zijn. Dus waar we mogelijk in gaan falen of fouten gaan maken. Dat voelt ongemakkelijk en daarom heet dit de stretch fase.
‘Hoe anders zou het zijn geweest als ik mij direct had ingeschreven voor de gehelde Ironman (bijna 4 km zwemmen, 180 fieten en nog een marathon er direct achteraan). De schrik zou er direct inzitten, het zou mij lam gelegd hebben en ik zou wellicht niet meer tot trainen zijn over gegaan. Dan zou ik in de Panic-Zone (zone 3) terecht zijn gekomen en daarin belanden we wanneer we het te spannend vinden.’
Het is voor iedereen heel verschillend en persoonlijk welke activiteit bij de Panic Zone hoort. Wat voor de ene persoon stress kan opleveren is mogelijk voor een ander nog comfort zone. Wanneer iemand in de stress zone schiet dan gaan de primaire afweermechanisme aan het werk, dan schiet ons brein in een beveiligingsmodus en kunnen we dus belanden in de stand van: bevriezen, vluchten of vechten. Alle drie de mechanismes zijn ter bevordering van onze veiligheid en zijn een signaal dat we ons onveilig voelen. Wanneer je in de stress zone komt, dan kun je ineens niet meer wat je voorheen wel kon. Dus dat is een heel onhandige zone om in te zijn wanneer je iets nieuws wilt leren.
Zowel jij als ik zien deze drie cirkels dagelijks terug in ons werk. Voor velen blijkt bijvoorbeeld het geven of ontvangen van feedback vaak nog buiten de Comfort-Zone te liggen.
Dus aan jou de vraag: wanneer of met welke taken/opdrachten zit jij in welke fase? In de Comfort Zone, Stretch Zone of Panic Zone?
‘Voor mij bevindt de sprint triatlon zich nu in mijn Comfort-Zone. Volgend jaar staat een nieuw item uit mijn Stretch-Zone op het programma: de kwart- triatlon… spannend, maar ik heb er zin in!’
En hoe zou jij jouw comfort-zone kunnen verbreden door zaken aan te gaan die zich nog daarbuiten, in je persoonlijke Stretch zone, bevinden?